Clarence Seedorf

Ook aan deze kant van de oceaan is het wonder van Noordwijk doorgekomen via de tamtam. Clarence Seedorf mag na 30 interlands afwezigheid in de basis starten op de linkshalf positie. Zelfs enkele voetbalgekke Zuid Afrikanen vroegen mij hoe dat zat? Al eerder snapten ze niet waarom van Bommel en van Nistelrooij niet meededen tegen voetbaldwerg Albanie en deze greep uit de hoge hoed kwam al helemaal onverwacht.

Het bedrijf:
Ondanks dat ik lichte progressie zie over de hele breedte binnen het bedrijf, is de chaos nog altijd overheersend. Door de enorme druk op de ketel en het gebrek aan resources op bijna alle vlakken, (soms is er niet eens een chauffeur om de spullen te vervoeren)leiden tot gemiddeld 1 crisis per uur. Die hebben weer hun impact op de rest en zo draait de cirkel weer door tot de volgende crisis. Bijkomend probleem is dat sommige mensen A zeggen en stug B doen, wat tot meer chaos leidt. Al met al levert dat een hoop vertraging, onduidelijkheid en problemen op die ook mijn werk behoorlijk beinvloeden. Tel daarbij op dat het een familiebedrijf is waar om de macht gestreden wordt op bepaalde vlakken. Dit bedrijf vreet energie van mensen. Maar goed, de eerste stappen zijn gezet en veelbelovend voor de toekomst. Nu moeten de mensen mijn initiatieven blijven ondersteunen en er tijd voor vrijmaken als ik er niet meer ben om ze te motiveren. Tussendoor loopt de league op zijn einde. Vandaag was de cruciale match voor Oranje. Een overwinning op Engeland zou na de wonderbaarlijke overwinning op Cameroon van vorige week het puntentotaal op 18 brengen, wat 5 punten voorsprong op Cameroon zou beteken, terwijl Cameroon nog 2 wedstrijden moest spelen. Helaas verloren we met 1-0 en staan we nu 2 punten voor, terwijl Cameroon nog 2 wedstrijden te gaan heeft. Je weet het nooit, maar dit kan ze bijna niet meer ontgaan.

Vrije Tijd:
Dit weekend had ik in eerste instantie plannen om te gaan krabvissen, maar dit gaat zaterdag a.s. gebeuren. Vrijdag kwam ik uitgeput uit mijn werk en viel in slaap na het eten om midden in de nacht met de TV en kleren aan wakker te worden. Zaterdag afgesproken op naar het strand te gaan met Carole. Na mijn fietstocht richting Town van een uurtje, had ik nog tijd over om het District Six museum te bezoeken. Dit indrukwekkende museum over de landonteigening van 60.000 coloured people door de blanken tussen 1966 en 1984 en deportatie naar de townships is een van de vele zwarte bladzijden uit de geschiedenis van dit land. Na de afschaffing van de apartheid zijn er allerlei programma's gestart om de originele bewoners hun land terug te geven. De complete woonwijk is echter in die jaren met de grond gelijk gemaakt en een highschool en een aantal nieuwe huizen voor blanken zijn er voor in de plaatsgekomen. Een substantieel deel is teruggegeven aan de oorspronkelijke bewoners, maar dit proces gaat nog jaren duren.
Na mijn bezoek aan het museum vervolgde ik mijn weg naar de Bo-Kaap en naar Clifton 2nd Beach. Het was heerlijk weer, een graad of 28 met een flauw windje, dat voor verkoeling zorgde. De zee was koud, maar best lekker met dit weer. Ook voetbal en beachbal was een goed tijdverdrijf. Om zes uur besloten we om terug te gaan. Ik moest het hele takke end nog terug fietsen. Na 2 uur fietsen, berg op en af en met een stormachtige tegenwind kwam ik bekaf thuis.
Het was een helse tocht, de wind kwam als een tornado van de flanken van de berg af rollen en zorgden ervoor dat ik nauwelijks vooruitkwam. Zondag besloot ik te beginnen aan mijn 2e boek van deze reis. Na eindelijk het boek over "Garrincha" te hebben uitgelezen, (voor de leken onder u, Garrincha was een van de meest fenomenale rechtsbuitens en helden van Brazilie en ter wereld in de jaren 50 en 60, daarnaast was hij mank, zijn ene been was veel korter dan zijn andere. Hij maakte Brazilie 2 keer Wereldkampioen, in '58 en '62 en ging vervolgens ten onder aan de alcohol) ben ik nu halverwege de biografiie van Nelson Mandela. Zondag heb ik de hele dag aan mijn zwembad gelegen en het een deel van het levensverhaal van deze grootheid gelezen en nog meer inzicht gekregen over de geschiedenis van dit land.

Het is toch nog gelukt om iets te schrijven. Helemaal vergeten te vertellen over mijn Getsby lunch van vrijdag. Zie de foto's voor de grote van dit enorme etenswaar. Ik heb iedereen in het bedrijf geshockeerd door een hele op te eten als lunch. Deze "units" zijn een fenomeen in ZA en onderdeel van de typische vrijdag-middag take-away lunch.

Geniet van de foto's, ik heb ook nog een mol gespot op mijn werk, een gospelkoor waarvan de filmpjes fantastisch zijn, weer een voetbal wedstrijd gezien. Tot volgende week

Clarence Seedorf in Oranje.....

P.s. Leo, ik ben niet in Oom Samie se winkel geweest, heb alleen door de ruit naar binnen gekeken naar de enorme variatie van spullen die ze daar verkopen. Het was donker binnen en ik zag niemand. Ik ga nog terug naar Stellenbosch en zal dan speciaal voor jou ook echt naar binnen gaan.