Zuid Afrika, land met vele gezichten...

De afgelopen week hebben we enorm veel gedaan, gezien en ook gereden. In Knysna hebben we een dagje rondgelopen en de natuur bekeken. Mooie Lagune en een nog veel mooiere zeedoorgang waar het water ongelofelijk hard door heen stroomt. Na inkopen te hebben gedaan voor onze braai van die avond in onze luxe bungalow hut redden we terug naar de hut. Daar aangekomen wat hout gesprokkeld en een mooi vuurtje gemaakt om vervolgens een prima braai te hebben midden in de rimboe. De volgende dag reden we een stukje voorbij Knysa om te gaan mountain biken over 1 van de Outeniqua biking trails. De tocht bleek schitterend te zijn door dichte bossen over steile heuvels, langs watervalletjes en met als hoogtepunt het uitkijkpunt over de schitterende kust.
’s Middags reden we naar Plettenberg Bay om aan het strand bij te komen van het mountainbiken. “Plett” is de place to be in de zomer omdat alle studenten daar heen trekken.
Op woensdag reden we naar Addo Elephant waar we Carole op pikte om met ons het park te bezoeken. Het was maar liefst 38 graden en dat was geen geode voorbode om wildlife te spotten. Gelukkig voor ons bleken de olifanten, kudu’s, warthogs, zebra’s, hartebeesten en andere dieren zich niet veel aan te trekken van de warmte en konden we ze van dichtbij bekijken en fotograferen.
Donderdag vertrokken we richting Cintsa een van de toplocaties aan de Wild Coast, een nog bijna volledig onontgonnen gebied in de Eastern Cape. Het hostel waar we zaten had veel geode voorzieningen en zelfs een zwembad, ondanks dat het heel dicht bij de kust lag. Dit omdat het strand door de keiharde wind niet echt geschikt is om te zwemmen.
Vrijdag reden we naar Bululunga, een plek waar het leven 200 jaar terug in de tijd plaatsvind. We hadden een kaart vanaf Cintsa die ons 22 km over een dirt road leidde tot aan Lulama’s Store. Hier moisten we onze auto parkeren en kwam “Rufus” een oude Xhosa ons ophalen met zijn 4x4. De laatste 10km volbrachten we in 1,5 uur baggerend door de modder, berg op berg af om uiteindelijk in Bululunga aan te komen, 7 hutjes op en heuvel bij de zeemonding van de rivier de Bululunga. Helaas regende het daar de twee dagen dat we er zaten. Toch was de ervaring er niet minder bijzonder om. Slapen in een authentieke Xhosa Roundavel. Een 6 uur durende tocht door de heuvels met onze gids waarbij we verschillende hutjes aan deden van de plaatselijke sangoma (healer), het restaurant en de “shebeen” (het café). Het hostel werkte samen met de plaatselijke gemeenschap om de gemeenschap te leren om geld te verdienen met Tourisme. Dit gebeurde op een hele goede manier.Veel mensen die hier waren kwamen ook om tot zich zelf te komen, te onthaasten, wat tot komische taferelen leidde. Hou je gezicht maar eens in de plooi als je twee volwassen mannen van een jaar of vijftig de hut ziet staan te versieren met mozaiek. Na deze enerverende ervaring moesten we door de blubber terug om vervolgens richting Lesotho te trekken. Omdat de wegen in het zuidoosten niet te bereiden zijn voor onze 2 wiel aangedreven Palio, moesten we via het zuidwesten Lesotho binnen. Het weer klaarde tijdens deze tocht op en we reden Lesotho binnen onder een strak blauwe hemel. Lesotho, ook wel kingdom in de sky genoemd, is in een woord fenomenaal. De uitgestrekte vergezichten, bergketens en valeien zijn fantastisch. Zondag maakten we een korte tussenstop in Quthing, omdat het al te laat was om door te rijden. Gisteren reden we vroeg naar Malalea, ook een soort community waar het hostel samenwerkt met de community. Daar begonnen we aan een prachtig avontuur op de rug van een pony, het meest gebruikte vervoermiddel van Lesotho. In 4 uur trokken we door de Bergen over steile paadjes op en af, waden we door riviertjes en maakten we een stop bij een van de watervallen, waar ik een welkome douche nam. Deze experience was wederom fantastisch. De foto’s laten nog niet een fractie zien van de schoonheid van dit land. ‘s Avonds kregen we een optreden van het plaatselijke koor en de plaatselijke band op hun zelfgemaakte instrumenten. Het koor was erg goed, de band was duidelijk nog niet zo lang bij elkaar, maar nadat ik 1 van de zelfgemaakte gitaren had geprobeerd bedacht ik me dat het al razend knap was dat ze uberhaupt iets harmonieus konden produceren met deze instrumenten. Na het eten werd het vrij snel donker en konden we genieten van de magische sterrenhemel met miljoenen sterren.

Vandaag zijn we doorgetrokken naar Maseru, de hoofdstad, waar we nu aan het internetten zijn. Vanavond slapen we in het noorden van Lesotho om vervolgens naar Drakensberg te gaan om daar 2 dagen te hiken.

Hopelijk vinden we volgende week weer een plekje om te berichten.

Geniet van de foto’s